Wat is de meerwaarde van Cito in het basisonderwijs. Sophie heeft al een week stress. We merken het aan alles. Ze is knorrig, kniftig, humeurig, hyper en heeft een grote mond. Gezelliger wordt het er niet op. De citotoetsen zijn begonnen. Aan tafel na een eindeloze discussie komt het hoge woord er uit. Ze wist niets. Pieter sust de boel en zegt dat het wel mee zal vallen. Ik probeer onze donderdag avond te redden, maar er is geen houden aan. Alle toetsen heeft ze verpest, beweert ze.
Zelfs als ze 's avonds onze allerliefste verpleegster van de thuiszorg voor Siem mag helpen is ze er nog druk mee. Waarom is er die stress. Bedenkt mijn kleine meid dit nu allemaal zelf. Of leggen wij de lat te hoog. Is er de druk van de klas. Ze besluit dat ze niet meer naar school gaat. Vind het persoonlijk een nogal rigoureus besluit, dus besluit de juf te mailen voor een afspraakje.
Juf belt binnen een uur terug, dat ze ook een afspraak wilde plannen of vrijdag na school uit komt. Nou eigenlijk niet, maar het moet maar. Snel gooi ik alle afspraken om en regel haal en breng service naar hockey en alle andere afspraken. Siem neem ik wel met hutkoffer aan spullen mee in draagdoek. Inmiddels dient de kinderwagen als bolderwagen voor alle zooi die mee moet als Siem er op uit gaat.
Vrijdagmiddag drie uur, ik loop toch wel enigszins nerveus de klas in. Niet alleen voor wat komen gaat, maar ook omdat Siem heeft besloten dat hij het vandaag nergens mee eens is en zijn sonde er voor de duizendste keer heeft uitgetrokken en alleen maar keihard kan krijsen. Zweet in mijn bilnaad, maar we hebben al zwaardere stormen getrotseerd, loop ik de klas binnen. Juf begint haar verhaal, dat ze twijfelt of Sophie wel thuis hoort in groep vijf. Nou als dat alles is, doet ze toch gewoon nog een keer groep vier, opper ik. Tja dat was niet helemaal de inzet. Of we er over na willen denken, zweet breekt me nu echt aan alle kanten uit. Nee, niet van school, dat kunnen we er nu echt niet bij gebruiken. Misschien is het het overwegen waard om Sophie alsnog halverwege het jaar naar groep zes te laten gaan. Dat ze bepaalde kennis nog niet had, klopte wel, maar dan nog had ze de cito van groep zes prima gemaakt. Bovengemiddeld zelfs. Waarom moet er zoveel druk op die kinderen gelegd worden. Mijn kleine meid is net een paar maanden acht. Ik stamel dat we er over na gaan denken en loop bedremmeld met een A4-tje met grafiekjes het lokaal uit.
'S Avonds zitten Pieter en ik met een borrel en het stomme A4-tje tegen over elkaar. Wij weten het niet meer .....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten