Is dit nu later

Is dit nu later....

Ja, dit is dus later. Wat een geweldig familie en vrienden after Sinterklaas weekeind in ons echte grote mensen huis. De afspraak geldt al sinds mensen heugenis, Sinterklaas vieren doe je met je gezin. Nooit gezeur over wie de grootste heeft en geen scheve gezichten. Uitermate prettig. Maar het weekeind erna is het echt feest. Iedereen die er maar een beetje bijhoort, ja we breiden nog steeds uit, weet dat het weekeind na Sinterklaas vrijgehouden dient te worden. Waar is ook nooit een issue geweest, op de een of andere manier, denkt iedereen altijd dat het bij ons is. Gevolg dat dat ook het geval is. Een weekeind lang lekker eten, goede wijn, mensen om je heen van wie je zielsveel houdt. Een aanrader voor iedereen.

Nu ik naast Siem zijn bedje zit, voelt het goed de foto's terug te kijken. Geluk straalt van me af, als ik mezelf zie op de foto's. Siem op mijn buik, Floris hangent aan mijn been, kijk ik naar buiten. Mijn blik gericht op mijn vriendjes bij de vuurkorf. De kinderen renden rond in de tuin. Het is wel geen boomgaard, maar het gevoel is hetzelfde. Wat was het een onbezorgd weekend. Ook Pieter kijkt ontspannen in de lens. Zijn prachtige ogen staren me aan. Alle vijf onze kinderen zie ik erin. Ineens voel ik zijn lippen in mijn nek en fluistert hij in mijn oor dat hij me mist. Siem laten we weer achter. Met mijn hand in de zijne lopen we naar de auto. Dat weekeind was later even prachtig, maar ik snap geen donder van dit leven, is dit nu later....