Time management is nooit mijn sterkste kant geweest, maar met vijf kinderen moet je wel. Zo niet dan is er binnen dag chaos. Zo'n vijf weken geleden begon mijn zwangerschapsverlof. Hetzelfde moment begon de chaos. Hoe deed ik dat in hemelsnaam toen ik nog werkte, vroeg ik Pieter. Hij had geen verklaring, zag alleen dat de stapels was steeds groter werden. Zomervakantie droeg ook niet echt bij aan de regelmaat en orde.
's Avonds loopt alles al weer redelijk volgens plan. Iedereen ligt weer om uiterlijk zeven uur in bed. Dat is al prettig. Afgelopen weken stond er regelmatig om half tien nog een draakje in de woonkamer te springen. Kan niet ontkennen dat mijn humeur daar onder lijdt.
Ik hou van mijn strakke schema. Zes uur gaat de wekker, douchen, Pieter douchen, vervolgens achter elkaar van klein naar groot alle kleine draakjes. Zeven uur met z'n allen ontbijten, tandenpoetsen, haren kammen en om kwart voor acht iedereen klaar voor de dag. Kwartiertje over, snel rondje stofzuigen, wc, wasje aanzetten en het belangrijkste koffie.
Maandag gaat de vlag uit. Alles wordt weer normaal. School begint weer. In elk geval een vast gegeven. Om 8 uur loopt iedereen de deur uit, met uitzondering van kleine Siem. Die mag dan nog zeven weekjes met mama samen orde op zaken stellen. Vanmorgen zat iedereen om half negen fris gedoucht en ready to go op de bank. Komen we nog maar een half uurtje tekort. Nog twee dagen om te oefenen en dan is de grote finale.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten