zondag 1 september 2013

Syrië 2.0


Syrië was toch wel even wat uit de gedachten van dochterlief. Dokter wordt ze nog steeds! Vanmorgen aan het ontbijt, begonnen we lekker. Eitjes, witte bolletjes, vers sapje en als klap op vuurpijl de krant. Sophie zat al en was druk aan het lezen. Gister niet aan krant toe gekomen dus dit leek me het uitgelezen moment.

'Mama?'Ja Sopje, wat is er? Waarom bemoeit Obama zich met Syrië? Eigenlijk heb ik hier helemaal geen zin in. Obama is toch de baas van Amerika. Ja dat is waar, antwoord Pieter. Enigszins geïrriteerd omdat de Vuelta op dit moment echt belangrijker geacht wordt. Syrië ligt toch niet in Amerika. Nee, Syrië ligt niet niet in Amerika. Maar de grote baas van Syrië doet dingen die meneer Obama niet zo aardig vindt. Wat is gifgas, mama. Oh dat is heel gevaarlijk en als ze dat gebruiken kunnen mensen dood gaan. Ze snapt inmiddels dat de grote meneer van Syrië dat gebruikt. Zover is ze inmiddels met lezen in de krant. Ik kijk Pieter licht geagiteerd aan, weinig bijval. Wat moet ik hier nou mee. Mijn hersens draaien over uren. Ik wil haar beschermen tegen alles, maar wil ook niet aan haar vraag voorbij gaan en haar de mond snoeren. Enorme tweestrijd in mijn hoofd. Besluit snel genomen, laten we het maar gewoon bespreken.

Ja lieverd, de grote baas van Syrië is meneer Assad en meneer Obama heeft gezegd dat hij sommige dingen echt niet mag doen. Eigenlijk is het net als thuis, als ik zeg dat iets echt niet mag en je doet het toch krijg jij straf. Dan moet je naar je kamer. Oh, nu snap ik het. Wil je nu mijn eitje pellen. Opgelucht haal ik adem. Toch sneller afgehandeld als ik dacht. Het is gezellig en bij een kop koffie kan ik rustig de krant lezen. Alles peis en vree. Heel prettig.

Vanavond krijgen we bezoek, dus nadat iedereen gewassen is taart bakken. Sopje helpt mee. Stilletjes klopt ze eiwit. Langzaam begint ze te praten. Als Obama nou gezegd heeft dat meneer Assad de mensen geen pijn mocht doen, waarom doet hij dan niets. Nu denkt die meneer dat hij het gewoon kan doen. Als jij mij nooit straf zou geven, dat zou toch raar zijn. Dit had ik even niet verwacht. Sophie heeft altijd even tijd nodig om de zaken te overdenken en te laten bezinken. Maar dat ze hiermee zou komen. Lieverd er zijn rond Syrië nog veel meer landen en Obama moet daar ook rekening mee houden. Bij ons thuis moet je ook rekening houden met iedereen. Ja daar heb ik wel gelijk in, maar nu geloofd niemand die meneer Obama toch meer. Mijn kleine meisje klopt rustig en beheerst verder, slaat de spijker op zijn kop. 











   

Geen opmerkingen:

Een reactie posten