Zeven jaar en een chique diner. Lieverd, misschien vinden de andere meisjes dat niet zo leuk. Na veel wikken en wegen komen we tot een compromis. Eerst film en dan een chique diner. Hele vrijdag rennen en vliegen, boodschappen doen, huis schoonmaken, tafel linnen zoeken. Waar heb ik dat in hemelsnaam neergegooid toen ik besloot nooit meer een kerstdiner te geven. Kerstdiners zijn altijd een hoop stress en wat krijg je er voor terug. Eigenlijk alleen een hele hoop afwas en gezeik. Nee voor mij even niet meer. Maar goed tafellinnen, zes kasten verder eindelijk gevonden. Oh ja, dat moet dus ook gestreken, net als die berg midden in de woonkamer. Maar goed, eerst dit.
Na pianoles zal dochterlief helpen. Dat levert meestal niet veel op, behalve een hoop ergernis, maar goed, haar diner, dus ze mag ook wel wat doen. Tafel dekken, voorgerecht ( geroosterd brood met ham en kaas, dus gewoon een tosti eigenlijk) maken. Drie uur en ze rent weg. Roep nog hoopvol er is nog meer te doen, maar mevrouw moet zich omkleden. Om kwart voor vier staat ze voor me met de mededeling dat ze echt niets heeft om aan te trekken. Mmmm, waar heb ik dit eerder gehoord. Stipt vier uur staan er vijf dametjes op de stoep, gewapend met bloemen, chocolade en bedankjes voor de uitnodiging.
Na Megamindy en de snoepbaron. Toby bekijk je met heel andere ogen na de film Gooische vrouwen. Gaat het gezelschap aan tafel. Gesprek gaat van hoe hoor je het wijnglas vast te houden tot wat ben jij met lezen op school. Ineens hoor ik een van de dames roepen, 'wat voor bh heb jij aan'. Zeven jaar zijn ze, wat moet het worden.
Half zeven, papa's en mama's komen binnen rollen. We zitten aan de wijn en nemen even het diner door. Ze spelen buiten in de tuin verstoppertje. Eigenlijk is het gênant, zitten we dan, na de parodie van onze dochters op onze eigen dineetjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten