Focus

Wat is focus bij een achtjarige. Discussie op de hockey loopt hoog op. Kun je van achtjarige verwachten dat er focus is. Bij sommige kinderen wel. Die van ons dus. Het team van Sophie is altijd op tijd en er heeft nog nooit iemand verzaakt. Gedreven verschijnen ze allemaal op de training en op de wedstrijd dagen lopen ze rond alsof ze om de worldcup spelen. Even ter verduidelijking, ze spelen bij de F-jes.

Al het hele wedstrijdsseizoen winnen onze dames en we wachten op het moment dat ze tegenstand krijgen. En deze week was dat eindelijk het geval. Wij hadden ons voorbereid op dit moment. Grote drama's stonden ons te wachten, iedereen heeft ons gewaarschuwd. De dozen tissues zouden niet aan te slepen zijn. Ontroostbaar zouden de dames zijn. 

We spelen uit en de wedstrijd gaat van start. Binnen drie minuten staan ze drie punten achter. Ik denk daar gaan we en we bereiden ons voor op het ergste. Drie minuten later is het zes punten achterstand. Onze dames vragen een time-out. Heel apart en als coaches staan we ook een beetje raar te kijken. Ze staan een beetje te smoezen en de laatste woorden die we opvangen hebben de strekking van dit laten we ons niet gebeuren. Wij blijven ongeslagen.

Ze geven elkaar een high five en geven de spelbegeleider te kennen dat ze weer verder kunnen. Ze nemen uit en blijven het eigen spel spelen. Als goede coaches roepen we dat het niet om het winnen gaat. Het lijkt wel of er tijgers opgestaan zijn. Ze bijten zich vast en het ene na het ander goal valt. Vanaf het veld wordt ons toe gebeten dat het wel om de winst gaat en dat ze aan ons ook al niets hebben. Wat nou geen focus, winnen zullen ze. Ze stralen het uit en ze gaan er voor. Uiteindelijk winnen ze met gemak en dat allemaal in vijftien minuten. De dames lopen het veld af en snauwen ons toe dat we beter weg kunnen gaan als we niet achter ze staan. Nog commentaar ook. Beduusd staan we daar en de enige huilende meisjes zijn wederom de tegenpartij...