Vanmorgen weer de vraag van de moeder die zwaar onder de indruk was van vijf kinderen, natuurlijk had zij er twee, hoe ik het in hemelsnaam vol hield. Vrij simpel, je moet wel. Voor vijf kinderen gekozen dus ook voor vijf kinderen zorgen. Even achterwegen gelaten dat er ook voor vijf kinderen zorgen zijn. Nou jij werkt zeker niet. Hun, nou gewoon vierentwintig op kantoor en de overige uren thuis in de avonduren. Redelijk bedremmeld staarde ze me aan. Stotterend en enigszins gegeneerd vroeg ze me hoe ik dat deed. En met eten dan. Ja dat doen ze zowaar ook en niet zo'n beetje. Vandaar dat werk, probeer ik grappig te doen. Echter mevrouw is bloedserieus.
Dus bij deze, om het voor eens en altijd de wereld uit te helpen. Zaterdag is kookdag bij ons. Vandaag bijvoorbeeld voor drie keer Thaise rijst, drie keer nasi en 3 schalen lasagne gemaakt voor veel personen. Dat gaat de vriezer in. En dat doen we elke zaterdag en zo heb ik altijd iets gezonds in huis en beter nog, binnen een kwartier op tafel.
Zaterdags om vier uur stroomt ons huis langzaam vol met vriendjes en vriendinnetjes van iedereen. Langzaam wordt het traditie en ondanks dat het begonnen is ter ondersteuning in de tijd dat Siem nog in het ziekenhuis lag, houden we de eer hoog. Wat is dit fijn, elke week opnieuw. Iedereen nodigt iemand uit en die komen met het hele gezin en iedereen neemt wat mee. Van de heerlijkste gerechten tot zelfgemaakte pizza en wij zorgen voor de wijn.
Dit is ons rustpunt in de week. Wanneer ik op maandagavond alle tasjes klaar maak ( ja, die gaan met inhoud en al zo terug de koelkast in) verheug ik me alweer op zaterdag. Kan niet wachten. Wie zal ik nu eens uitnodigen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten