Wat is het fijn. Zit op mijn bank in mijn nieuwe woonkamer. Zo is verhuizen geen issue meer. Vanmorgen vroeg na het ontbijt, ben ik in ons oude huis de deur uitgelopen. Kinderen naar school en ik hoefde me voor vijf uur vanmiddag niet te vertonen. Heerlijke dag gehad. Vanmorgen eerst ontbeten in Utrecht, vervolgens geshopped. En nu eens niet voor de kids maar alles voor mij. Werd er heel hebberig van en uiteindelijk sta ik de komende tijd weer als Über hippe moeder op het schoolplein met veel te hoge hakken in de modder. Ook nog maar even 'Arrrgh! monsters in de mode' in het Centraal Museum meegepakt. Echte aanrader, werd er blij van. Om daarna uitgeput in het ziekenhuis met Siem op mijn buik in slaap te sukkelen. Verhuizen is echt heel relaxed.
Om half vijf rustig aan richting naschoolse opvang en kinderdagverblijf om iedereen op te pikken, op naar ons nieuwe huis. Dolenthousiast zitten ze bij me in de auto. Mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes hebben me beloofd dat alles volgens de tekeningen ingericht zou worden en dat ik me ook over het uitpakken van alle dozen geen zorgen hoef te maken. Toch bekruipt me een gevoel van twijfel, heb ik hier goed aan gedaan, kunnen ze het wel, straks liggen de kleertjes niet zoals ik wil en nog veel meer onzin passeert de revue. Ik parkeer mijn auto op de oprit, de deur vliegt open en daar staat mijn lief met champagne. Opgelucht haal ik adem, het moet wel klaar zijn.
De kinderen rennen direct naar hun kamers en ik weet die zien we het eerste uur niet beneden. Pieter kust me en trekt me mee de woonkamer in. Alles staat op zijn plek, precies zoals ik het getekend had. Ik ben redelijk perfectionistisch, dus de instructies waren dan ook wel extreem goed. Maar ere die ere toe komt, dit zijn mensen waar je op kunt bouwen. Hoe fijn is dit. Letterlijk thuiskomen in een nieuw huis.
Na een snel rondje langs alle kamers, althans niet alle kamers. Het kamertje van Siem durf ik niet open te doen. Ik wil het moment niet verpesten. Morgen is hij de eerste weer.
Beneden plof ik op de nieuwe bank. Pieter komt aanlopen met de pizza's die net bezorgd zijn. Voor een keer op de bank bij de openhaard. Het mag en Sophie glundert helemaal. Pepijn denkt dat hij niet kan slapen en Mees en Floris eten niet. Het maakt dus niet uit in welk huis, het is overal hetzelfde liedje. Sophie vindt wel dat er bij zo'n grote hangbank echt een televisie hoort. Gedecideerd roept Pieter 'Nee, komt niets van in'. Hij weet dat hij mij daar een plezier meedoet. Ik weet dat hij vanavond halverwege de avond ook begint te mopperen.
Lieve Chaya, Valentijn, Maartje, Esther, Boris, Maarten en Didier.
Wat zijn jullie geweldig en wat ben ik blij met jullie. Ik weet ik ben niet de makkelijkste, maar jullie hebben me een top dag bezorgd. Volgende week zaterdag gaan we als vanouds eten en drinken, maar dan aan onze enorme nieuwe tafel in ons nieuwe huis.
Semper Fi
Kus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten